تامین ۳ میلیارد دلار ارز برای واردات کالاهای اساسی و صنایع
دکتر محسن قربانی
کارشناس حوزه کشاورزی
برای حل مشکل برنج و مرکبات مازندران چه باید کرد؟ نقش دولت و نمایندگان مجلس در این راستا چیست؟ آیا باید صرفا تماشاگر باشیم چه کسی باید به دردل کشاورزان و باغداران زحتمکش توجه و رسیدگی کند.
ارائه راهکارهای پیشنهادی برای برون رفت از وضعیت موجود و رفع مشکلات کشاورزان و شالیکاران عزیز؛ ظاهرا قرار براین بود با کشت قراردادی محصولات کشاورزی خصوصا برنج گره های پیش روی کشاورزان را باز کند اما انگار در مسیر حرکتی این طرح سهل انگاری و بی توجهی هایی صورت گرفته و باعث بروز چالش هایی برای فعالان حوزه کشاورزی در استان مازندران شده است.
روی سخنم با متولیان و دولتمردان حوزه کشاورزی است …
در سال گذشته پس از فراز و فرودهای فراوان، به هرصورتی بود متولیان وزارت جهادکشاورزی، شالیکاران را برای اجرایی شدن طرح کشت قراردادی پای میز مذاکره آوردند، از وعده های مسئولین دولتی اینگونه برداشت می شد که این طرح خط بطلان و پایانی بر تمام مشکلات و دغدغه های کشاورزان حوزه برنج خواهد بود.
نگرانی های بیشماری که در سالهای اخیر باعث شده بود، تا اراضی بسیاری در نقاط مختلف استان مازندران به غیر بومی ها واگذار شده و به جای برنج در آنها ویلا سبز شود!
اما حالا که وقت اجرای وعده ها مسئولین ذیربط در حوزه کشاورزی فرا رسیده است، دست اندازهای پی در پی در مقابل شالیکاران سبز شده است.
یعنی بازهم ناامیدی کشاورزان و تمدید دلنگرانی‌های این زحمتکشان مظلوم در عرصه تولید
ظاهرا عدم تامین اعتبارات دولتی باعث شده تا در بخش نهایی کشت قراردادی یا خرید تضمینی برنج مازندران دچار چالش شود.
آیا این موضوع می‌تواند دلیل قانع کننده و توجیه ایی منطقی برای شالیکاران مظلوم ما باشد
مگر غیر اینست که دولتمردان وزارت جهاد کشاورزی با هماهنگی نمایندگان مجلس شورای اسلامی استان مازندران
با جلسات مشترک و مستمر نسبت به تامین اعتبار اولیه و مصوب این موًضوع مهم یعنی کشت قراردادی برنج اقدام نمایند، نه اینکه در ادامه مسیر تازه به فکر تامین اعتبار لازم برای کشت قراردادی برنج بیافتند..
دولت و وزارت جهاد دغدغه ای برای حل مشکل مازندران ندارد
به نظر میرسد این دل نگرانی متولیان حوزه کشاورزی در این برهه از زمان دردی از شالیکاران منطقه مازندران ، بویژه مردم قائمشهر، جویبار و سیمرغ و سوادکوه دوا نمی‌کند، باید برای حل مشکلات راهکار داد نه صرفا نگران بود …!
کشاورزان و سورتینگ داران مازندران نیز به نوعی دچار بحران شده اند و دولت نیز چون پیگیری جدی و محکمی از سوی نمایندگان مجلس صورت نمیگیرد آنها را رها کرده است، و درواقع میشود به صراحت گفت دولت اهمیت حداقلی هم برای برنج و مرکبات مازندران قائل نشده و تاکنون تعهد دولت به برنج کاران عملی نشده است…!!
حمایت دولت از کشاورزان خصوصا محصول برنج به عنوان یک کالای استراتژبک باید دائمی مستمر و هدفمند در غیر از اینصورت باید منتظر سرخوردگی، بی انگیزگی و خسارات جبران ناپذیر کشاورزان در این حوزه مهم باشیم.
در حال حاضر در حوزه کشاورری ۳۰۰ نوع محصول در مازندران تولید می شود؛ آیا نباید در مواجهه با این محصولات تجدید نظر کنیم و برنامه ریزی دقیق تری با کمک نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در این راستا انجام دهیم
در همه جای دنیا به محصولات استراژیک کشور بویژه برنج اهمیت جدی داده میشود.
نزدیک به سه میلیون تن میزان مصرف برنج در کشور است، که از این مقدار صرفا ۵۰۰هزارتن کمبود داریم، که می‌بایست با واردات برنج باکیفیت خارجی تامین شود.
ولی همگان شاهدند که به جای واردات ۵۰۰هزارتن برنج بیش از چند میلیون تن برنج وارد کشور میشود که جای تاسف فراوان دارد؛ چه کسی باید مانع جدی این واردات بی رویه آنهم دقیقا در زمان براشت برنج شود…!!!
کشاورزان و شالیکاران مظلوم در فرآیند تولید محصول با عواملی همچون افزایش بی رویه نهاده های کشاورزی،والبته انحصار واردات، دستمزد کارگران و مسائل بسیار دیگر مواجه بوده و از هیچ تسهیلاتی بهره مند نیستند،
و از دیگر مشکلات کشاورزان عدم خرید تضمینی مرکبات توسط وزارت جهاد کشاورزی است که کم لطفی نسبت باغداران زحتمکش در این بخش است محصولات تولیدی باغداران مازندران پنجاه درصد تولید مرکبات کشور یعنی چیزی نزدیک به سه میلیون تن انواع محصولات باغی ، همچون پرتقال ، نارنگی و لیمو از مازندران است.
اکنون سوال مهم از شما مسولین و نمایندگان محترم مجلس اینجاست ..
چطور دولت می‌تواند برای کلزا، چای و گندم خرید تضمینی داشته باشد و حتی سازمان مرتبط داشته باشد ولی متولی ولی برای مرکبات و برنج هیچ متولی و سازمانی در وزارتخانه نداریم که خرید تضمینی داشته باشد ..؟؟
مگر محصولی استراتژیک تر از برنج داریم که دولت حمایت نمی کند؛ اگر حمایت جدی توسط دولت انجام شود و کشاورزان نسبت به خرید تضمینی محصول برنج خویش دغدغه و نگرانی نداشته باشند حداکثر ظرف یکسال به خودکفایی می رسیم.
مطمئنا این امر کاملا منطبق بر دانش و توانمندی‌های کشاورزان عزیز و قابل تحقق است …
برای برون رفت از وضعیت نابسامان برنج و شالیکاران، چهار راهکار اساسی می‌توان پیشنهاد دادکه قطعا اثر بخش خواهد بود
۱) تاسیس (سازمان ملی برنج ایران) برای برنامه ریزی صحیح، تنظیم مناسب واردات و صادرات ، خرید تضمینی و مستقیم از شالیکاران، عدم سردرگمی کشاورزان در زمان برداشت و فروش برنج ، کوتاه کردن دست واسطه ها و دلال‌ها، پیشگیری از آسیب های مالی به شالیکاران، ضرورت ایجاد چنین سازمانی را دوچندان می‌نماید به نظر میرسد تاکنون هم این موضوع مهم مغفول مانده است
۲) دولتمردان باید برای واردات برنج خارجی با نظارت بیشتری وارد عمل شود. الان برنج خارجی را دولت با قیمت ارزان می تواند وارد و در اختیار قشر آسیب پذیر قرار دهد.تولید داخلی برنج ما ۲۶۰۰ هزار تن است. نیاز کشور حدود ۵۰۰ تن بیشتر از این مقدار است.
دولت حداکثر بیست درصد بیشتر از نیاز کشور را وارد کند، نه اینکه برخی افراد سود جو بجای ۵۰۰هزارتن واردات چند برابر این میزان واردات داشته باشند.
در ضمن چرا باید از واردات برنج خارجی فقط افراد خاصی سود ببرند. خود دولت بیاید این محصول را وارد کرده و با نرخ مناسب در اختیار مصرف کننده قرار دهد.
۳) دولت می تواند مثل تعرفه ای که برای دخانیات تعیین کرده است، با در نظر گرفتن عوارض برای واردات برنج خارجی این مشکل را رفع کند. درآمد حاصل از این بحث به صورت یارانه در راستای تقویت ماشین لات کشاورزی و یابهتر بگوییم مکانیزاسیون این صنعت به کشاورزان کمک کند. تا هم تولید بهتر و به صرفه تر انجام گیرد و هم سود بیشتری نصیب تولید کننده شود و او تشویق به کار و تلاش و تولید بیشتر شود..
۴) از سوی دیگر می تواند بخشی از آن را به صورت مستقیم به مصرف کنندگان و اقشار آسیب پذیر بپردازد. می بینید که به سادگی افزایش قیمت ها قابل جبران است.و رضایت مندی بازار و کشاورزان و جامعه مصرف کننده اینگونه تامین شده و قشر آسیب پذیر کمتر دچار آسیب های متاثر از نوسانات قیمتی خواهد شد ..
لذا همه مسؤلین و مدیران و نمایندگان مجلس باید تلاش کنند تا قیمت برنج واقعی شده و کشاورزان عزیزمان کمترین آسیب را ببینند؛ نه اینکه تاوان ناکارآمدی و بی برنامه بودن متولیان را بدهند …
در حال حاضر قیمت واقعی برنج تولید شده به روش سنتی ۷۵هزارتومان و در روش ماشینی ۶۰هزارتومان است و مردم عزیز ما باید مطلع باشند، قیمت برنج به نسبت هزینه های تولیدی گران نیست
متاسفانه در امر صادرات برنج هم که مسولین ذیربط ناتوان بوده اند، لذا شالیکاران به ناچار مجبورند به محصول تولیدی را به قیمت پایین تر به دلالان بفروشند …
چرا هرساله با تصمیمات غلط و فقدان برنامه ریزی از سوی متولیان امر خستگی یکساله را بر کشاورزان زحمتکش مان مضاعف می‌کنیم …!!
دیدگاهتان را بنویسید